مطابق با نتیجه های باز‌نگری حاضر، کاربرد پتاسیم سیلیکات و پتاسیم سولفات ارتقاء معنیدار غلظت پرولین برگ و ریشة دانهالهای پسته را سبب شد (Ranjbar et al., 2017). کاربرد پتاسیم سولفات در تاکها غلظت درونی پتاسیم برگها را ارتقاء داد و ضمن تهیه اسمزی، تجمع اکثر محلولهای سازش سلولها را در موقعیت تنش منجر شد (Karimi, 2017). پرولین ازجمله محلولهای سازگار هست که گیاه هنگام تنش شوری اصلی ساخت و ذخیرة آن تحمل خویش را در این موقعیت ارتقاء میدهد و کاهش سمیت یون سدیم را منجر میشود (Strizhov et al., 1997). پرولین درون سلول که در مدت تنش انباشته شده است، تحمل به تنش را موجب می‌گردد و همینطور ذخیرهای برای نیتروژن آلی در برهه زمانی بهبودی پس از تنش هست (Fozouni et al., 2012). باتوجهبه نقش پتاسیم در فعالکردن آنزیمها از جمله آنزیم دلتا 1- پیرولین 5- کربوکسیلات سنتتاز که نقش کلیدی در بیوسنتز پرولین دارد (Strizhov et al., 1997)، ممکن است کاربرد برگی پتاسیم سولفات در پژوهش حاضر حساس تأثیر در کار این آنزیم به ارتقا غلظت پرولین در برگ بوتههای تیمارشده حساس این عنصر در موقعیت تنش شوری سبب شده باشد. درواقع پتاسیم مهم ارتقا تجمع اسمولیتهای سازگار مانند قندها و پرولین، حفظ محتوای نسبی آب برگ که در این بررسی نیز تأیید شد و ارتقا کار آنزیمهای آنتیاکسیدان (Cakmak, 2005)، تجمع گونههای فعال اکسیژن را کاهش اعطا کرد و درنتیجه به پایداری بیشتر رنگیزههای فتوسنتزی ازجمله کاروتنوئید در تاکهای در معرض تنش شوری سبب شد. کاهش کلروفیل کلیدی شوری، ممکن میباشد بهدلیل تخریب کلروپلاست، تغییر‌و تحول نسبت لیپید به پروتئین و افزایش فعالیت آنزیمهای کلروفیلاز و روبیسکو باشد (Cuin and Shabala, 2007). همینطور اثر سمیت برخی یونها در حالت تنش شوری از عمل آنزیمی و سنتز کلروفیل در سلول جلوگیری میکند (Cuin and Shabala, 2007). بهعبارتدیگر یک عدد از عارضه ها کمتر کلروفیـل در برگ بوتههای در تـنش شـوری، اخـتلال ضمنی در جـذب عنصرها دخیل در ساختن کلروفیل مانند منیزیم و آهن می باشد (Munns and Tester, 2008) کـه همین نقصان، در پژوهش حاضر اهمیت کاربرد خارجی پتاسیم سولفات و اثر اسمزی این عنصر در جذب آهن و منیزیم (Munns and Tester, 2008) مرتفع شد و پایداری کلروفیل برگ بوتههای انگور را در تنش شوری سبب شد. در پژوهشی ارتقاء شدت تنش شوری، محتوای کلروفیل دو رقم انگور را کاهش داد؛ اما محلولپاشی دارای مقادیر گوناگون پتاسیم سیلیکات و روی سولفات ارتقاء محتوای کلروفیل را در هردو رقم موجب شد (Azizi et al., سولفات پتاسیم اسیدی 2017). یکـی دیگر از اثر ها سوء شوری در گیاهان، بر نیز زدن تعادل عنصرها غذایی از جمله پتاسیم است. اگر‌چه تنش شوری بر هردو کلروفیل a و b اثر میگذارد، کمتر کلروفیل b بهدلیل حساسیت بیشتر آن مشهودتر است (Kholova et al., 2009)؛ به این ترتیب نسبت کلروفیل a به کلروفیل b در تنش شوری بهویژه در مدت طولانی ارتقاء یافت. کلسیم: فرآیند کلی تغییرات غلظت کلسیم حساس شوری بهصورت افزایشی بود و کمترین غلظت همین عنصر (35/0 درصد) در برگ تاکهای قرارگرفته در شوری صفر مشاهده شد (جدول 7)؛ درحالیکه در توتفرنگی اهمیت ارتقا شوری، غلظت کلسیم اندام هوایی کمتر یافت (Turhan and Eris, سولفات پتاسیم گناباد 2004). کمترین غلظت کلسیم موجود در برگ (35/0 درصد) مربوط به شوری و پتاسیم سولفات صفر بود؛ البته در همین غلظت شوری و در تیمار پتاسیم سولفات 5/1 درصد، غلظت کلسیم برابر 01/1 % بود که افزایش 65 درصدی داشت که ممکن میباشد اصلی بضاعت و توان پتاسیم در جابهجایی خوب تر کلسیم بهویژه در غلظتهای فراوان نمک دارای ارتباط باشد که درزمینة رقابت فی مابین کاتیونها مهم کمتر تجمع یون سدیم به پایداری غشا و کاهش تنش شوری سبب ساز شده است.